Zgodnie z obietnicą będzie osobny wpis o serialach w 2020. Trochę się tego nazbierało więc wydzieliłem to do osobnego tekstu.
Pierwszym obejrzanym tytułem w roku była Dracula Gatissa i Moffata i naprawdę podobał mi się. Ciekawe podejście, szczególnie dwa pierwsze odcinki. Trzeci z przeniesieniem Draculi do czasów współczesnych, tu już coś lekko zgrzytało. Dracula bardzo dobrze zagrany, siostra Agatha van Hellsing także, naprawdę fajna wersja draculi.
Było kilka tytułów z kolejnymi seriami, np. Magnum P.I. czyli reboot klasyki z Selleckiem. Oryginał to nie był wymagający tytuł, reboot jest jeszcze lżejszy i bardziej na luzie. Ładne widoki, szybkie samochody i fabuła niewymagająca wielkiego wysiłku umysłowego.
Potem Young Sheldon, czyli młode lata Sheldona z Big Bang Theory. Klimat zupełnie odmienny niż w TBBT, jak tam było o nerdach dla nerdów tak tutaj mamy całą rodzinę Sheldona w Teksasie czyli stanie znacznie bardziej konserwatywnym a i sam Sheldon jako dziecko jest odmienny i miejscami milszy od swojego dorosłego odpowiednika. Więc dostajemy lekki i przyjemny sitcom obyczajowo-komediowy. Bez całego dodatku nerdowskiego z TBBT.
Druga seria to Rookie z Nathanem Fillionem jako rekrutem policyjnym, który wstępuje do Policji znacznie później niż inni. Jak w pierwszym sezonie serial szukał trochę swojej drogi i pierwsze odcinki były takie sobie, tak od długiej połowy pierwszego sezonu serial znalazł sobie jakąś niszę i lekko podniósł poziom. To nadal nie jest najlepszy serial roku ale całkiem przyjemnie się ogląda, postacie nie są zbyt drewniane a scenarzyści mają pomysły które jeszcze nie są żenujące, a w każdym razie niezbyt. Zobaczymy jak się obroni 3 sezon, niestety mam lekkie obawy z tym związane. Sezon 2 zakończył się bowiem cliffhangerem i to takim wywracającym serial do góry nogami. No zobaczymy.
W wakacje widziałem także dwa seriale które są do siebie dość podobne tematycznie więc będzie opis podwójny. Chodzi mi o Avenue 5 z Hugh Laurie jako kapitanem wycieczkowego statku kosmicznego, oraz Space Force ze Stevem Carellem jako szefem nowo powołanych sił kosmicznych i Johnem Malkovichem jako szefem działu badań. Więc obydwa seriale mają w tle kosmos, tu statek kosmiczny, tu kosmiczne siły zbrojne, obydwa seriale są komediowe oraz obydwa seriale są zbudowane mocno na postaciach granych przez gwiazdy w nim występujące czyli na Lauriem i Carellu. Tyle na temat podobieństw. Avenue 5 to jest niewykorzystana szansa na niezły serial, jak na komediowy jest po prostu mało śmieszny. Potencjał był spory ale nie wyszło, serial miejscami jest wręcz żenujący. Szczególnie postacie szefowej stacji naziemnej czy właściciela statku są po prostu złe, nawet rola Lauriego go nie ratuje. Natomiast Space Force jest jednak lepszy, role Carella czy Malkovicha już są niezłe ale i cała reszta trzyma poziom. To jest serial komediowy i jest zabawny, są pomysły na kolejne odcinki. Nie jest to serial dużo lepszy ale z tej dwójki jednak ciekawszy. Co ciekawe obydwa seriale dostaną drugi sezon.
Kolejny był Mandalorian, i tutaj przyznam że to był naprawdę niezły serial. Odcinki są od siebie różne, każdy jest trochę inny ale na całej długości serial trzyma poziom. Nie ma wrażenia że akcja leci bez oglądania się do tyłu. Jest czas na rozwinięcie, jest sporo smaczków, jest humor. No naprawdę podobał mi się. Zobaczymy jaki będzie drugi sezon bo to jeszcze przede mną.
Następny zupełnie z innej strony to była Miss Scarlet and the Duke, czyli serial kryminalny o Pani detektyw działającej w połowie XIX wieku w Londynie. Tak to nie jest serial trzymający się ściśle faktów historycznych ale raczej luźno osadzony w historii lekki serial z ładnymi kostiumami i fajnym akcentem Mosesa. Ogląda się całkiem przyjemnie.
Kolejny serial detektywistyczny to był Stumptown, czyli serial też o pani detektyw ale tym razem w czasach współczesnych w USA, była weteranka zostaje detektywem i naprawdę ma do tego smykałkę. Niestety poza tym to nie jest modelowa obywatelka i ma sporo innych problemów oraz pewien talent do wpadania w kłopoty. Ogląda się całkiem fajnie, aktorzy i scenariusz nie jest złe. Można polecić.
Jak już jesteśmy przy serialach z Paniami detektyw to był jeszcze jeden czyli Private Eyes, na polski przetłumaczono to jako Detektywi do pary. Znowu Pani detektyw przez zbieg okoliczności, no bo jakże inaczej, pomaga w rozwikłaniu pewnej sprawy były gracz hokejowy. Tak się to mu spodobało że postanawia zostać prywatnym detektywem, oczywiście jako wspólnik pięknej Pani detektyw. Przypomina mi miejscami Castla, też mamy Panią detektyw i przystojnego, pewnego siebie outsidera który całkiem sprawnie rozwiązuje kolejne sprawy. Czasami pomagają znajomości, czasami przebojowość a czasami niesztampowe myślenie. Przyjemny lekki serial z fajnymi zdjęciami Kanadyjskiego miasta i dalekim echem Remingtona Steela.
Był jeszcze jeden serial umiejscowiony w świecie Star Treka czyli Star Trek Picard. No i ten serial jest taki nie do końca w klimacie Star Treka, jest inny. Wcale nie znaczy że gorszy, powiedziałbym nawet że ciekawszy, jest zaskakujący. Nie jest taki sztampowy jak niektóre serie Star-Treka. W każdym razie podobał mi się bardziej niż 2 sezon Star Trek Discovery.
Na koniec zostawiłem dwa seriale które sobie przypomniałem w całości. Pierwszy był MASH. Jasne widziałem pojedyncze odcinki, telewizji MASH się pojawiał całkiem często ale jak się okazało wielu odcinków nie widziałem. No i po przemieleniu wszystkich 11 sezonów na świeżo przyznam że to jest nadal bardzo dobry serial. Mimo swoich lat na karku (kręcili go w latach 72-83) ten serial zestarzał się naprawdę dobrze. Dużo nowszych seriali już po kilku latach staje się ciężkie w odbiorze a tutaj tego nie ma. Nadal bawi, miejscami skłania do myślenia i nadal po tylu latach świetnie się broni.
Drugi serial już był znacznie nowszy bo The Big Bang Theory, finał miał naprawdę niedawno. Też sitcom, też bardzo długi bo 12 sezonów i też całkiem fajne. Jednak to jest zupełnie inny klimat, lżejsze, bardziej nerdowskie, bardziej osadzone w aktualnej popkulturze do której jest dużo odwołań. Fragmenty nadal bawią i niektóre żarty jednak robią się coraz zabawniejsze w miarę powtarzania.
Pod koniec roku zacząłem też kolejny serial, czyli Mentalist. Nie widziałem go wcześniej a to taki bardzo przyjemny serialik. O byłym oszuście który po pewnym osobistym i traumatycznym przeżyciu pomaga policji w łapaniu morderców. Przypomina mi kiedyś oglądany Lie to me z Timem Rothem, ale w Lie to me było więcej wyjaśnień, w Mentaliście tego nie ma. Jest geniusz który czyta w ludziach jak w otwartej książce, praktycznie się nie myli, ma gigantyczne ego i nie zwraca uwagi na konwenanse społeczne. Ogląda się fajnie ale Lie to me robiło bardziej realistyczne wrażenie a postacie były głębsze.
